ในอดีต การขาดการควบคุมการผลิตและการใช้เครื่องสำอาง ตลอดจนการขาดความรู้ทางวิทยาศาสตร์เกี่ยวกับผลกระทบของสารประกอบต่างๆ ต่อร่างกายมนุษย์ในช่วงเวลาส่วนใหญ่นี้ นำไปสู่ผลเสียหลายประการต่อผู้ที่ เครื่องสำอางที่ใช้แล้ว รวมถึงการพิการตาบอด และในบางกรณีอาจถึงแก่ชีวิตได้ ผลิตภัณฑ์เครื่องสำอางจำนวนมากที่มีอยู่ในขณะนี้ยังคงมีสารเคมีที่น่าสงสัยหรือมาจากทรัพยากรธรรมชาติที่พบได้ทั่วไปในครัว เช่น สีผสมอาหาร ผลเบอร์รี่และบีทรูท ตัวอย่างของการใช้เครื่องสำอางที่เป็นอันตรายอย่างแพร่หลาย ได้แก่ การใช้ซีเรียส (สารตะกั่วขาว) ในหลายวัฒนธรรมที่แตกต่างกัน เช่น ในยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาในตะวันตกและการตาบอดที่เกิดจากมาสคาร่าLash Lureในช่วงต้นศตวรรษที่ 20 ในช่วงศตวรรษที่ 19 มีเหตุการณ์เกิดขึ้นมากมาย พิษของสารตะกั่วเนื่องจากการ แต่งหน้า และแป้งด้วยสารตะกั่วสีแดงและสีขาว ทำให้เกิดอาการบวมและอักเสบของดวงตา สารเคลือบฟันอ่อนแอลง และผิวหนังดำคล้ำ การใช้งานหนักอาจทำให้เสียชีวิตได้ การใช้สารตะกั่วขาวไม่ได้จำกัดเฉพาะในตะวันตกเท่านั้น เครื่องสำอางสำหรับใบหน้าสีขาวของญี่ปุ่นที่เรียกว่าoshiroiก็ผลิตโดยใช้สารตะกั่วขาวเช่นกัน ในช่วงที่สองของ ศตวรรษที่ 19 ความก้าวหน้าทางวิทยาศาสตร์ในการผลิตเมคอัพนำไปสู่การสร้างเมคอัพที่ปราศจากสารอันตราย เช่นตะกั่ว