Arthashastra ( ประมาณศตวรรษที่ 3 ก่อนคริสต์ศักราช ) กล่าวถึงบัตรผ่านที่ออกให้ในอัตรา 1 มาสชาต่อบัตรผ่านเข้าออกประเทศ บทที่ 34 ของหนังสือเล่มที่สองของ Arthashastra เกี่ยวข้องกับหน้าที่ของMudradhyakṣa ( แปลว่า "ผู้ควบคุมหน่วยซีล") ซึ่งจะต้องออกบัตรผ่านปิดผนึกก่อนที่บุคคลหนึ่งจะเข้าหรือออกจากชนบทได้  พาสปอร์ต เป็นส่วนสำคัญของระบบราชการของจีนตั้งแต่ยุคฮั่นตะวันตก (202 ปีก่อนคริสตกาล– 9 ปี) หากไม่ใช่ในสมัยราชวงศ์ฉิน พวกเขาต้องการรายละเอียดเช่นอายุ ส่วนสูง และลักษณะทางร่างกาย [9]หนังสือเดินทางเหล่านี้ ( zhuan ) กำหนดความสามารถของบุคคลที่จะเคลื่อนที่ไปทั่วมณฑลของจักรวรรดิและผ่านจุดควบคุม แม้แต่เด็ก ๆ ก็ต้องการหนังสือเดินทาง แต่เด็กที่มีอายุไม่เกิน 1 ปีที่อยู่ในความดูแลของแม่อาจไม่ต้องการหนังสือเดินทาง